ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1346 -1271 ق)، عالم امامى، فقیه اصولى و رجالى. وى عالم در علوم عقلى و نقلى بود. در خوانسار متولد شد و در اصفهان تحصیل كرد. در علوم شرعیه و حساب و جغرافیا و ریاضیات و هندسه به مقام بلندى رسید. او از شاگردان سید حسین كوه كمرى بود كه بعد از وفات او مشغول به تدریس شد و در احكام و فتاوى مرجع خاص و عام گردید. محمدمهدى اصفهانى درباره‏ى وى رساله‏اى به نام «مواهب البارى فى ترجمه العلامه الخوانسارى» نگاشته است. پیكر وى را پس از مرگ در وادى السلام نجف دفن كردند. از آثار وى: «الاحكام الوضیعه»؛ «اصاله العدم»؛ «اصول الفقه»؛ «البیان»، در تفسیر قرآن؛ «الصراح فى الاحادیث الحسان و الصحاح»؛ «سبیل الرشاد فى شرح نجاه العباد»، در ده مجلد؛ «النجوم الزاهرات»، در اثبات امامت ائمه (ع).